بررسی سبک شناسانه سی قصیده از قصاید ظهیر فاریابی

با توجه به اینکه سبک هر اثر شیوه بیان نویسنده ی آن اثر محسوب می شود و برای رسیدن به شیوه ی بیان یک شاعر یا نویسنده لازم است که اثر او در سه سطح: زبانی، ادبی و فکری بررسی کنیم تا به نگرشی کلی از شیوه ای که آن شاعر برای خلق اثر خود به کار برده است برسیم. در این پژوهش نیز ما با انتخاب سی قصیده از قصاید ظهیر فاریابی به طور تصادفی، کار بررسی را در این سه سطح آغاز کردیم و به بیان ویژگی های سبکی قصاید ظهیر به عنوان حلقه پیوند سبک خراسانی و عراقی پرداختیم و ویژگی های هر دو دوره را در قصاید او نشان دادیم. در هر فصل کوشیدیم تا ویژگی های کل این سی قصیده را به صورت یکجا و نه هر قصیده به طور جدگانه مورد ارزیابی قرار دهیم. تا نتیجه به دست آمده علمی تر و قابل استناد باشد. ضمن بررسی هر کدام از سطوح زبانی، ادبی و فکری به آوردن شاهد مثال از میان اشعار پرداختیم و بقیه را به صورت ارجاع به شماره قصیده و بیت نشان دادیم. در آغاز هر فصل ابتدا به تعریف و توصیف عناوین آن فصل و توضیحات مورد نیاز پرداختیم. در پایان نیز نتیجه گیری حاصل از بررسی سه سطح زبانی، ادبی و فکری بیان گردید. کلید واژه: زبان ،سبک، قصیده، فکری، ادبی، ظهیر